Sprawunki w magazynie z akcesoriami\rzeczami do mieszkania

Pierwsza noc w nowym mieszkaniu zeszła nad wyraz spokojnie. Pomimo wysiłków nie mogłam przypomnieć sobie co mi się śniło tej pierwszej nocy. Po szybkiej toalecie i pysznym śniadaniu pognałam do pierwszego lepszego sklepu 1001 drobiazgów. Zamyślałam tam uczynić niedrobne sprawunki.

W pierwszej kolejności zajrzałam do działu ze specyfikami czyszczącymi. Gniazdko należy porządnie wysprzątać nim zacznę je wyposażać w niezbędne sprzęty, to znaczy garnki, naczynia, sztućce i inne pokrewne akcesoria. Wyszukałam w owym sklepie całe zestawy do sprzątania. W skład tychże zestawów wchodziły nie same środki do czyszczenia lecz także ściereczki z bawełny oraz mikrofibry. Ponieważ mebelków (oprócz materaca) jeszcze nie mam, poszukiwałam więc środków do czyszczenia: glazury w kuchni i łazience, płynu do okien, jednorazowych woreczków do odkurzacza, kubła na odpadom (polecamy www.toensmeier.pl/sposoby-utylizacji-od-a-do-z) ewentualnie poczwórnego stojaka do segregacji odpadków, a także rzecz jasna odpowiedniej wielkości worków na odpadki.

Poza tym pilnie poszukiwałam szczotki i szufelki które to znalazłam (z małą pomocą sklepowej) w dziale nieopodal. Potrzebne rzeczy także zdobyłam w formie zestawów do sprzątania, co trochę przyśpieszyło zakupy, gdyż nie musiałam łączyć kolorami zmiotki ze szufelką. Oprócz tego, w wymienianych zestawach do sprzątania znalazła się również szczotka na długim kiju, co mnie wielce ucieszyło, ponieważ zmęczyły mnie cokolwiek już te sprawunki, a przecie prawdziwa praca dopiero mnie czekała. Uiściłam więc kasjerce wyliczoną zapłatę i pognałam z tym wszystkim do gniazdka.

A robota czekała mnie naprawdę trudna, (porządki po poprzednich lokatorach), lecz jakże przyjemna! To moje pierwsze własne mieszkanie! Wyśnione, wyczekane, nie duże ale własne cztery kąty. Z wielkim zapałem zabrałam się zatem do pracy. Wykorzystałam każde nabyte nie dawno zestawy do sprzątania: szczotkę i szufelkę, emulsje szorujące, pastę do posadzek - www. Polerowałam, pucowałam, aż do momentu kiedy można się było przejrzeć w glazurze jak w zwierciadle. A szyby? Gdyby nie ramy wokół okien można by było twarz rozkwasić o szybę okienną!

Po czym upadłam bez siły na mój samotny mebel i przespałam dwie godziny. Potrzebowałam nabrać energii aby nazajutrz ruszyć do salonu meblowego.